بسم الله الرحمن الرحیم

کاسبی واقعی این است که ما چقدر برای ابدیتمان کار کرده ایم .

وقتی که می خوابیم خداوند متعال روح اصلی ما را می گیرد وانی که هست

روح نباتی است که دارای شعور وقوه ادراکه نیست .

ووقتی که از خواب بیدار می شویم خداوند تفضل می نماید وروح حقیقی

ما را به کالبد ما پس می دهد.

و حدیث است که خواب برادر مرگ است .

بنا بر این اینطور فکر نمائیم که وقتی شب می خوابیم در اصل می میریم

وصبح که از خواب بر می خیزیم در اصل خداوند دوباره ما را زنده می کند.

حال که زنده شدیم واز مرگ رها گشته ایم چه باید بکنیم ؟

ایا به غفلت وبیچارگی برگردیم ویا اینکه دنبال کسب معرفت وزاد وتوشه

برای ابدیت خودمان باشیم .دوستان وعزیزان وهمسفران خوبم

ما دیر یا زود از این جهان خواهیم رفت .وپرونده عمر ما به زودی بسته خواهد شد.

دنیا دار عمل هست واخرت دار پاداش .پس تا می توانیم برای اخرت کار کنیم که انجا

جبران نمی شود کرد.چون انجا دار تکامل است .اجا فقط پاداش است .

ودنیا برای این است که ما خودرا به تکامل واقعی برسانیم

وعاقلانه نیست که این فرصت گرانبها را برای جمع زخارف دنیوی هدر دهیم

ودست خالی از این جهان به نشئه برزخ برویم .که انجا دیگر چیزی کسب نمی شود.

این جا روح بر بدنی از ماده سوار است ود ربرزخ روح بر بدنی از عمل .

بنا بر این اگر عمل ما خوب نباشد در برزخ کالبد ما بسیار کریه منظر خواهد بود.

خوشا به حال انهاییکه در فکر اخرت خود هستن .

وعمر خود به باطل نمی گذرانند.

هرچند گاه یکی براید که منم

با جاه وسیم وزر براید که منم

چون کارک او نظام گیرد

ناگاه اجل از کمین در اید که منم

والحمدلله رب العالمین

حمید